W świecie, który coraz szybciej przekształca się dzięki technologii, robotyka odgrywa kluczową rolę. Carnegie Mellon UniversITy (CMU), znana z pionierskich badań w tej dziedzinie, jest wiodącym ośrodkiem innowacji. Na czele Instytutu Robotycznego CMU stoi Matthew Johnson-Roberson, wybITny naukowiec i przedsiębiorca, który łączy doświadczenie akademickie z praktycznym zastosowaniem robotyki. W tym artykule przyjrzymy się bliżej jego pracy, perspektywom rozwoju robotyki i przyszłości tej fascynującej dziedziny.
Kim jest matthew johnson-roberson?
Matthew Johnson-Roberson jest amerykańskim specjalistą w dziedzinie robotyki, badaczem, przedsiębiorcą i wykładowcą. Od stycznia 2022 roku pełni funkcję dyrektora Instytutu Robotycznego na Carnegie Mellon UniversITy. Wcześniej, od 2013 roku, był profesorem na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu Michigan, gdzie współkierował Centrum Autonomicznych Pojazdów UM Ford (FCAV) z Ram Vasudevanem.
Droga do carnegie mellon universITy
Johnson-Roberson ukończył studia licencjackie z informatyki na Carnegie Mellon UniversITy w 2005 roku. Po kilku latach pracy w przemyśle powrócił na uczelnię jako dyrektor Instytutu Robotycznego, po 17 latach od ukończenia studiów. Jego droga zawodowa jest świadectwem jego pasji do robotyki i determinacji w dążeniu do innowacji.
Wizja i cele
Johnson-Roberson widzi robotykę jako kluczową siłę napędową transformacji w wielu sektorach gospodarki. Jego celem jest rozwijanie robotyki w sposób etyczny i odpowiedzialny, uwzględniający potencjalne korzyści i wyzwania. Wierzy, że robotyka może rozwiązać wiele problemów ludzkości, od braku siły roboczej w rolnictwie po zapewnienie opieki nad osobami starszymi.
Kluczowe obszary rozwoju robotyki
W rozmowie z TechCrunch Johnson-Roberson podzielił się swoimi przemyśleniami na temat przyszłości robotyki. Oto kluczowe obszary, na które wskazał:
– Sztuczna inteligencja generatywna (Generative AI): Johnson-Roberson wierzy, że Generative AI odegra kluczową rolę w rozwoju robotyki, zwiększając ich zdolność do uczenia się, adaptacji i rozwiązywania problemów. Generative AI może pomóc robotom w lepszym generalizowaniu umiejętności, adaptacji do nowych środowisk i autonomicznym uczeniu się.
– Humanoidalny czynnik kształtu: Johnson-Roberson uznaje, że stworzenie humanoidalnych robotów jest złożonym wyzwaniem inżynieryjnym i projektowym. Mimo to wierzy, że roboty o ludzkim kształcie mogą być niezwykle wszechstronne i intuicyjnie użyteczne w różnych kontekstach społecznych i praktycznych.
– Rozwój robotyki poza produkcją i magazynowaniem: Johnson-Roberson widzi ogromny potencjał dla robotyki w rolnictwie, transporcie i dostawach. Robotyka może pomóc w rozwiązaniu problemów związanych z brakiem siły roboczej, zwiększyć efektywność i poprawić jakość usług.
– Roboty wielofunkcyjne: Choć stworzenie prawdziwych robotów wielofunkcyjnych, zdolnych do wykonywania szerokiej gamy zadań w różnych środowiskach, może być jeszcze odległe, Johnson-Roberson wierzy, że robotyka zmierza w tym kierunku. Postęp w dziedzinie sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego i systemów kontroli przybliża nas do realizacji tej wizji.
– Roboty domowe: Johnson-Roberson uważa, że w ciągu następnej dekady możemy spodziewać się pojawienia się robotów domowych w określonych niszach, takich jak opieka nad osobami starszymi lub bezpieczeństwo domu. Jednak stworzenie uniwersalnego robota domowego, który może samodzielnie wykonywać różnorodne zadania domowe, jest prawdopodobnie bardziej odległe.
Ważne kwestie, które wymagają uwagi
Johnson-Roberson zwraca uwagę na to, że pomimo znaczącego postępu w niektórych obszarach i udanych implementacji robotów w określonych branżach, często brakuje uwagi dla bardziej przyziemnych, ale ważnych osiągnięć w dziedzinie robotyki. Przykładem są sukcesy w rolnictwie, opiece zdrowotnej czy specjalistycznych zastosowaniach przemysłowych. Te sukcesy, choć nie tak spektakularne, jak wizje robotów wielofunkcyjnych, są realnym i znaczącym postępem w tej dziedzinie.
Podsumowanie
Matthew Johnson-Roberson jest jednym z czołowych naukowców w dziedzinie robotyki, który łączy doświadczenie akademickie z praktycznym zastosowaniem tej technologii. Jego wizja i cele skupiają się na etycznym i odpowiedzialnym rozwoju robotyki, aby mogła ona służyć ludzkości i rozwiązywać problemy współczesnego świata. Jego praca i przemyślenia stanowią inspirację dla przyszłych pokoleń naukowców i inżynierów, którzy będą kształtować przyszłość robotyki.
